بررسی تاثیر معنویت درمانی گروهی بر خود‌دلسوزی و کنترل قند‌خون در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

پیش‌زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالا و افزایش بروز موارد جدید دیابت و عوارض ناتوان‌کننده آن، بررسی عوامل مرتبط با کنترل بیماری ضروری می­باشد. بنابراین این مطالعه باهدف بررسی تأثیر معنویت درمانی گروهی بر خود­دلسوزی و کنترل قند­خون زنان مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان اقلید انجام شد. مواد و روش کار: طرح پژوهش شبه تجربی از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه آزمون و کنترل است. از بین زنان مبتلا به دیابت نوع دو که در شبکه بهداشت و درمان شهرستان اقلید پرونده داشتند، 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین گردیدند. در پیش‌آزمون، پرسشنامه خوددلسوزی نف (2003) توسط شرکت­کنندگان تکمیل و نمونه خون از همه افراد گرفته شد. سپس مداخله با روش معنویت درمانی گروهی به مدت 10 جلسه 90 دقیقه­ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزا SPSS ویرایش 19 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر متغیر مستقل بر روی متغیر وابسته قابل‌ملاحظه و معنادار بوده است و معنویت درمانی برخود­دلسوزی و ابعاد آن (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، احساس مشترکات انسانی، انزوا، ذهن آگاهی و فزون همانندسازی) و قند­خون بیماران دیابتی تأثیر گذاشته است. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، معنویت درمانی گروهی در بیماران دیابتی می­تواند میزان خود­دلسوزی را ارتقاء دهد و همچنین میزان قند­خون آن‌ها را کنترل کند. بنابراین پیشنهاد می­شود از این ‌روش برای درمان و کاهش پیامدهای جسمانی و روانی دیابت استفاده شود.